Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2017

Σενάριο Α' Γυμνασίου: Το περιβάλλον εργασίας ενός ΛΣ (Win7)

Για να κατεβάσετε το σενάριο Α' Γυμνασίου με τίτλο: Το περιβάλλον εργασίας ενός λειτουργικού συστήματος (Windows 7-3 ώρες) πατήστε εδώ:


  • Σενάριο https://drive.google.com/file/d/0B8quEjGMNF8ROUZiMWx2TDV6OTg/view?usp=sharing
  •   Φύλλο Εργασίας 1  https://drive.google.com/file/d/0B8quEjGMNF8RWTBxaF9SLTZ6MUk/view?usp=sharing
  •  Φύλλο Εργασίας 2   https://drive.google.com/file/d/0B8quEjGMNF8RSmdxSGs5YUMwajQ/view?usp=sharing
  •  Φύλλο Εργασίας 3 https://drive.google.com/file/d/0B8quEjGMNF8Ra0xpam1VOHhKV2c/view?usp=sharing
  •   Υποστηρικτικό υλικό https://drive.google.com/file/d/0B8quEjGMNF8Ra0xpam1VOHhKV2c/view?usp=sharing

Σενάριο Β' Γυμνασίου: Αρχεία-Φάκελοι (Windows 7) - 3 ώρες

Για να κατεβάσετε το σενάριο Β' Γυμνασίου με τίτλο: Αρχεία-Φάκελοι (Windows 7) - 3 ώρες πατήστε εδώ:


  • Σενάριο https://drive.google.com/file/d/0B8quEjGMNF8ROUZiMWx2TDV6OTg/view?usp=sharing
  •   Φύλλο Εργασίας 1  https://drive.google.com/file/d/0B8quEjGMNF8RWTBxaF9SLTZ6MUk/view?usp=sharing
  •  Φύλλο Εργασίας 2   https://drive.google.com/file/d/0B8quEjGMNF8RSmdxSGs5YUMwajQ/view?usp=sharing
  •  Φύλλο Εργασίας 3   https://drive.google.com/file/d/0B8quEjGMNF8RS3RaU3JHWkY1OTQ/view?usp=sharing
  • Υποστηρικτικό Υλικό  https://drive.google.com/file/d/0B8quEjGMNF8RdDBkVEwzb1I1STg/view?usp=sharing

Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2017

Τι πραγματικά θέλουν να πουν οι δάσκαλοι στους γονείς...

Είμαστε εκπαιδευτικοί και όχι νταντάδες. Είμαστε μορφωμένοι επαγγελματίες που εργαζόμαστε καθημερινά με παιδιά, και συχνά βλέπουμε το παιδί σας από διαφορετική σκοπιά σε σχέση με αυτή που το βλέπετε εσείς. Αν σας δώσουμε κάποιες συμβουλές για το παιδί σας, μην αντιδράσετε άσχημα. Ακούστε και αποδεχτείτε τις συμβουλές, με τον ίδιο τρόπο που θα δεχόσασταν μια συμβουλή από ένα γιατρό ή ένα δικηγόρο.
Αρκετοί γονείς δεν θέλουν να ακούσουν τίποτα αρνητικό για το παιδί τους. Όμως κάποιες φορές, αν λάβετε υπόψιν τις έγκαιρες προειδοποιήσεις μας, μπορεί να προλάβετε και να αποτρέψετε κάποιο πρόβλημα που μπορεί  να  γίνει ακόμα μεγαλύτερο σε το μέλλον.
https://img.clipartfest.com/51166cabf8620d6441b6c7ef4d8a672e_parent-teacher-meeting-parent-teacher-conference-clipart_737-308.jpeg
Εμπιστευτείτε μας. Κάποιες φορές όταν λέω στους γονείς ότι το παιδί τους έχει πρόβλημα συμπεριφοράς, νιώθω σαν να βλέπω να σηκώνονται οι τρίχες στις πλάτες τους. Είναι έτοιμοι να μαλώσουν και να υπερασπιστούν το παιδί τους, και αυτό είναι πολύ κουραστικό. Κάτι που μ’ ενοχλεί ιδιαιτέρως είναι όταν αναφέρω σε μία μητέρα κάτι που έκανε ο γιος της, και γυρίζει, τον κοιτάζει και ρωτάει, “Είναι αλήθεια;” Λοιπόν, φυσικά είναι αλήθεια. Μόλις σας το είπα. Και παρακαλώ μην ρωτήσετε αν ένας συμμαθητής του μπορεί να επιβεβαιώσει ό, τι συνέβη ή εάν ένας άλλος δάσκαλος ήταν παρών στο συμβάν. Έτσι εξευτελίζετε τον δάσκαλο και αποδυναμώνετε την σχέση μεταξύ δασκάλου και γονέα.

Παρακαλώ σταματήστε όλες τις δικαιολογίες. 

Και αν θέλετε πραγματικά να βοηθήσετε τα παιδιά σας να πετύχουν, σταματήστε να τα δικαιολογείτε. Μιλούσα με έναν γονέα και το γιο της σχετικά με τις εργασίες που του είχα βάλει να κάνει το καλοκαίρι. Μου είπε ο γονέας ότι το παιδί δεν είχε καν ξεκινήσει, και του είπα ότι απογοητεύτηκα πολύ επειδή το σχολείο επρόκειτο να ξεκινήσει σε δύο εβδομάδες.
Η μητέρα του πετάχτηκε  και μου είπε ότι πέρασαν ένα δύσκολο καλοκαίρι εξαιτίας οικογενειακών ζητημάτων που ανέκυψαν τον Ιούλιο. Είπα ότι κατανοώ αυτό που μου είπε, αλλά παράλληλα επισήμανα ότι οι εργασίες δόθηκαν τον Μάιο. Αμέσως απάντησε ότι του έδωσε χρόνο να ξεκουραστεί πριν ξεκινήσει τις εργασίες, οπότε δεν ήταν δικό του λάθος που δεν τις είχε κάνει.
Μπορείτε να καταλάβετε τον πόνο μου;
Μερικοί γονείς θα βρίσκουν δικαιολογίες ανεξαρτήτως των αντικειμενικών δεδομένων, και θα μεγαλώσουν παιδιά που θα εξελιχθούν σε ενήλικες που πάντα θα ψάχνουν δικαιολογίες. Αν δεν θέλετε το παιδί σας να καταλήξει άνεργο όταν γίνει 25 ετών και να κάθεται στον καναπέ σας τρώγοντας πατατάκια,  σταματήστε να δικαιολογείτε τις αποτυχίες του. Αντ ‘αυτού, επικεντρωθείτε  στην εξεύρεση λύσεων.

Οι γονείς να είναι συνεργάτες και όχι  εισαγγελείς

http://cdn.quotesgram.com/img/31/55/41277769-Partnership-Between-Parents-And-Teachers.jpg
Οι γονείς θα πρέπει να γνωρίζετε  ότι δεν είναι απαραίτητα κακό το παιδί σας να αντιμετωπίσει κάποιο πρόβλημα. Έτσι θα χτίσει χαρακτήρα και θα διδαχτεί μαθήματα ζωής. Ως εκπαιδευτικοί, δεν θέλουμε γονείς που στέκονται εμπόδιο σ’ αυτά τα μαθήματα.  Αποκαλούμε αυτούς τους γονείς ως “ελικόπτερα”, επειδή θέλουν να ορμήσουν και να σώσουν το παιδί τους κάθε φορά που κάτι πάει στραβά. Αν βαθμολογήσουμε ένα παιδί με 16, τότε αυτός είναι ο βαθμός που αξίζει στο παιδί. Μην σπαταλάτε τον χρόνο σας για να συναντηθείτε μαζί μας για να διαπραγματευτείτε καλύτερο βαθμό. Ο βαθμός είναι 16, παρόλο που εσείς θεωρείτε ότι πρέπει να είναι υψηλότερος.
Μπορεί να είναι δύσκολο να το αποδεχθείτε, αλλά δεν θα πρέπει να θεωρείτε ότι όταν το παιδί σας παίρνει άριστα, αυτό σημαίνει απαραίτητα ότι είναι άριστος μαθητής. Η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές οι κακοί δάσκαλοι βάζουν ευκολότερα μεγάλους βαθμούς, γιατί ξέρουν ότι βάζοντας καλούς βαθμούς όλοι θα τους αφήσουν στην ησυχία τους. Οι γονείς θα σκεφτούν : “Το παιδί μου έχει ένα πολύ καλό  δάσκαλο! Πήρε σε όλα άριστα φέτος!”
Ουάου. Να σας προσγειώσω τώρα. Σας λέω με κάθε ειλικρίνεια, ότι συνήθως οι καλύτεροι καθηγητές βάζουν τους χαμηλότερους βαθμούς, επειδή έχουν αυξημένες προσδοκίες. Ωστόσο, όταν τα παιδιά σας παίρνουν χαμηλούς βαθμούς, θέλετε να διαμαρτυρηθείτε και αμέσως κατευθύνεστε προς το γραφείο του διευθυντή.
Παρακαλώ κάντε ένα βήμα πίσω, ώστε να έχετε μια πιο ξεκάθαρη εικόνα. Πριν αμφισβητήστε τους  χαμηλούς βαθμούς, ίσως χρειαστεί να συνειδητοποιήσετε ότι το παιδί είναι αυτό που “κέρδισε” τους βαθμούς,  και ότι ο δάσκαλος για τον οποίο διαμαρτύρεστε είναι πιθανώς αυτός που παρέχει την καλύτερη εκπαίδευση.
Και παρακαλώ, να είστε συνεργάτης και όχι  εισαγγελέας. Είχα ένα παιδί που αντέγραψε σε ένα τεστ, και οι γονείς του απειλούσαν να καλέσουν δικηγόρο, επειδή θεώρησαν ότι τον χαρακτήρισα ως εγκληματία. Ξέρω ότι ακούγεται τρελό, αλλά διευθυντές απ’ όλη την χώρα μου λένε ότι όλο και περισσότεροι δικηγόροι συνοδεύουν γονείς σε συναντήσεις με δασκάλους.

Αντιμετωπίστε τις αρνητικές καταστάσεις με επαγγελματικό τρόπο.

Εάν το παιδί σας αναφέρει κάτι άσχημο που συνέβη στην τάξη, ζητήστε να συναντηθείτε με τον δάσκαλο και προσεγγίστε τον λέγοντας:  “Θα ήθελα να σας ενημερώσω για κάτι που είπε το παιδί μου ότι συνέβη στην τάξη σας. Ξέρω ότι τα παιδιά μπορούν να διογκώσουν τα γεγονότα και ότι υπάρχουν πάντα δύο πλευρές σε κάθε ιστορία. Ήλπιζα ότι θα μπορούσατε να ξεδιαλύνετε τι πραγματικά συνέβη.” Αν δεν μείνετε ευχαριστημένοι με την απάντηση, τότε μεταφέρετε τις ανησυχίες σας στο διευθυντή, αλλά πάνω απ ‘όλα, ποτέ δεν μιλάμε αρνητικά για έναν δάσκαλο μπροστά στο παιδί. Αν καταλάβει ότι δεν τον σέβεστε, ούτε το παιδί θα τον σέβεται,  και αυτό θα οδηγήσει σε μια σειρά από νέα προβλήματα.
Ξέρουμε ότι αγαπάτε τα παιδιά σας. Τα αγαπάμε και εμείς πάρα πολύ. Εμείς απλώς σας ζητάμε – και σας ικετεύουμε – να μας εμπιστευτείτε, να μας στηρίξτε και να συνεργαστείτε μαζί μας. Να μην είστε εναντίον μας. Πρέπει να έχουμε την υποστήριξη σας, και θα πρέπει να μας δώσετε το σεβασμό που μας αρμόζει. Ανεβάστε μας και κάντε μας να νιώσουμε ότι μας εκτιμάτε, και θα εργαστούμε ακόμη πιο σκληρά για να προσφέρουμε στο παιδί σας την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση.
Αυτό είναι η υπόσχεση ενός δασκάλου, από μένα για εσάς.

Πηγή: antikleidi.com

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2017

Μπορεί το σχολείο να διαπαιδαγωγήσει, όταν οι γονείς αντιδιαπαιδαγωγούν;

Μπορεί το σχολείο να διαπαιδαγωγήσει, όταν οι γονείς αντιδιαπαιδαγωγούν;

  
 
 
Του Νίκου Τσούλια
 
Όσο οι κύριοι θεσμοί της αγωγής, οικογένεια και σχολείο, δεν συνεργάζονται συστηματικά και δημιουργικά στο ζήτημα εκπαίδευσης και διαπαιδαγώγησης των μαθητών / μαθητριών δεν μπορεί να αλλάξει το σημερινό εν πολλοίς παραδοσιακό και αναποτελεσματικό σχήμα παιδείας και μόρφωσης. 
  Ωστόσο, υπάρχει και ένα άλλο ζήτημα που επιβαρύνει επιπρόσθετα την κακοτεχνία του παιδαγωγικού μας σκηνικού. Οι γονείς αντιδιαπαιδαγωγούν τα παιδιά τους. Δεν τα μαθαίνουν και δεν τα εξασκούν στα μεγάλα προτάγματα της παιδαγωγικής ούτε σε έναν ουμανιστικό αξιακό κώδικα. Και όχι μόνο αυτό, αλλά έτι περαιτέρω τους καλλιεργούν την ανευθυνότητα και την έλλειψη σεβασμού.

Σε παλιότερους καιρούς, σε εποχές του συντηρητικού ή και αυταρχικού σχολείου, οι γονείς στις τριμερείς συναντήσεις «εκπαιδευτικών – μαθητών – και των ιδίων» έπαιρναν σχεδόν εξ ορισμού το μέρος των εκπαιδευτικών και ήσαν υπέρ του δέοντος αυστηροί έναντι των παιδιών τους. Σήμερα στους καιρούς της διευρυμένης δημαγωγίας και του διάχυτου λαϊκισμού η εικόνα έχει αντιστραφεί. Οι γονείς υπερασπίζονται τα παιδιά τους ακόμα και όταν καταφανώς κάνουν λάθος! Πήγαμε δηλαδή από τη μια λανθασμένη άκρη στην άλλη εξίσου ή και περισσότερο λανθασμένη άκρη…

Αντί οι γονείς να ενσταλάζουν σιγά – σιγά την έννοια και την αξία της ευθύνης στα παιδιά τους, που θα τους δίνει όλο και μεγαλύτερη αυτονομία στη ζωή τους και θα τα βοηθάει να παίρνουν δημιουργικές αποφάσεις για τον εαυτό τους, τα δικαιολογούν ακόμα και όταν διαπράττουν λάθη. Μια τέτοια αντίληψη και πρακτική όχι μόνο δεν βοηθάει τα παιδιά στο να κατακτούν αυτοπεποίθηση για τη δύσκολη ζωή αλλά και απομειώνει τις προσπάθειές τους για τη διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης προσωπικότητας.

Προφανώς και η περιπτωσιολογία δεν είναι και η καλύτερη μέθοδος για την εξαγωγή συμπερασμάτων, αλλά δεν παύει να έχει την αξία της είτε στη λογική μιας «μελέτης περίπτωσης» (case study) είτε στη λογική ότι κάθε συγκεκριμένο παράδειγμα μπορεί να δώσει κάποια στοιχεία για την κατανόηση του ούτως ή άλλως πολυσύνθετου παιδαγωγικού και εκπαιδευτικού έργου.

Η συγκεκριμένη μαθήτρια είναι μια πολύ καλή μαθήτρια. Είχε όμως ένα ελάττωμα˙ δεν μπορούσε να σηκωθεί πρωί για να πηγαίνει στο σχολείο εγκαίρως, με αποτέλεσμα να παίρνει κατ’ επανάληψη απουσίες. Παρά το γεγονός των επαναλαμβανόμενων προειδοποιήσεων τόσο της υπεύθυνης εκπαιδευτικού όσο και της διευθύντριας αλλά και άλλων εκπαιδευτικών και στην ίδια τη μαθήτρια και στη μητέρα της, οι απουσίες συσσωρεύονταν σα να μη συμβαίνει τίποτα. Η διεύθυνση του σχολείου είχε καλέσει αρκετές φορές τη μητέρα και την ενημέρωνε για την όλη πορεία των απουσιών. Η μητέρα σ’ όλη αυτή την πορεία επέκρινε την κόρη της, αλλά δεν έλυνε και το πρόβλημα.

Τελικά οι απουσίες υπερέβησαν το όριο των 114, υπερέβησαν και το όριο των 164 (των καλών μαθητών…), υπερέβησαν τις 220 και, όπως ήταν φυσικό, η μαθήτρια έμεινε στην ίδια χρονιά, με βάση τα προβλεπόμενα από το νόμο. Πρόκειται προφανώς για ένα φοβερό λάθος, που επηρεάζει την εφηβική ζωή της μαθήτριας και για μια απαράδεκτη στάση τόσο της μαθήτριας όσο και της μητέρας.

Η συνέχεια είναι αποκαλυπτική, αποκαλυπτική της υποκουλτούρας που οδήγησε στην απώλεια της σχολικής χρονιάς αλλά και στην αντιδιαπαιδαγώγηση της μαθήτριας. Η μητέρα έκανε ένσταση στη Διεύθυνση της Εκπαίδευσης με το αιτιολογικό ότι η κόρη της δεν αντιμετωπίστηκε με την επιπρόσθετη αιτιολογία της «εποχικής γρίπης», που είχε εισάγει το Υπουργείο Παιδείας προς το τέλος της σχολικής χρονιάς. Φυσικά αυτό δεν γινόταν, γιατί δεν μπορούσε η μαθήτρια να λογίζεται ότι έχει γρίπη τις δύο πρώτες ώρες κάθε ημέρα που έλειπε και να μην έχει τις υπόλοιπες ώρες. Η ένσταση απορρίφθηκε «αυθωρεί και παραχρήμα». Αλλά έχει σημασία η συνέχεια. Η μητέρα έκανε παράπονα στο Σύλλογο, γιατί ο Σύλλογος δεν αποχαρακτήρισε παλιότερες ασθένειες της μαθήτριας και να τις εντάξει στην εποχική γρίπη. Ζητούσε δηλαδή από το σύλλογο και να αλλάξει τα χαρτιά των γιατρών (!) αλλά και να παρανομήσει συνειδητά και αβασάνιστα. Ακόμα και όταν οι εκπαιδευτικοί της τόνιζαν ότι αυτό δεν μπορούσαν να το κάνουν ποτέ, η μητέρα της συνεχίζοντας το κρεσέντο της ανευθυνότητας και της παρακμιακής νοοτροπίας έλεγε ότι στα άλλα σχολεία έτσι έκαναν οι εκπαιδευτικοί. Αλλά όταν της αναφερόταν ότι αυτό είναι παράνομο και της ζητούσαν να αναφέρει έστω και ένα σχολείο, άλλαζε τη κουβέντα.

Είναι προφανές ότι η μητέρα δεν είχε καταλάβει τι σημαίνει τήρηση της νομιμότητας ούτε ποια είναι η έννοια του «σωστού» στην αγωγή του παιδιού της ούτε ποια είναι η αξία της ευθύνης. Σημειωτέον ότι η μητέρα ήταν αρκετά εκπαιδευμένη και με πτυχίο «υψηλής ζήτησης», όπως λέμε για τις …περιζήτητες σχολές. Το ερώτημα που θέτω είναι απλό. Μπορεί το σχολείο να διαπαιδαγωγήσει, όταν οι γονείς αντιδιαπαιδαγωγούν με τόσο ωμό τρόπο τα παιδιά τους;



Πηγή: ipaideia.gr

Σχόλιο: Δυστυχώς το φαινόμενο που περιγράφει το άρθρο λαμβάνει κάθε μέρα και μεγαλύτερες διαστάσεις στο ελληνικό σχολείο...Ο σύγχρονος γονέας αντί να είναι αντικειμενικός και δίκαιος κριτής της συμπεριφοράς του παιδιού του, ζητά στο τέλος και "τα ρέστα" από τον καθηγητή...